شعری که لفظ نیست، هوس نیست، ناله نیست

شعری که آتش است

شعری که می گدازد و می سوزدم مدام

شعری که کینه است و خروش است و انتقام

شعری که آشنا ننماید به هیچ گوش

شعریست در دلم

شعری که دوست دارم و نتوانمش سرود

می خواهمش سرود و نتوانمش سرود

شعری که چون نگاه نگنجد به قالبی

شعری که چون سکوت فرومانده بر لبی

شعری که شوق زندگی و بیم مردن است

شعری که نعره است و نهیب است و شیون است

شعری که چون غرور، بلند است و سرکش است

 شعری که آتش است

شعریست در دلم

شعری که دوست دارم و نتوانمش سرود

شعری از آن چه هست...

شعری از آن چه بود...

نادر نادرپور-1323